Η Ασφάλεια των Τροφίμων στη VIV Asia

Η συζήτηση έγινε στη διάρκεια δείπνου εργασίας στο πλαίσιο της Έκθεσης VIV Asia, η οποία πραγματοποιήθηκε στη Μπανγκόκ στις 13-14 Μαρτίου. Τη συζήτηση παρακολούθησαν πάνω από 150 επικεφαλής κλάδων πρωτογενούς παραγωγής και μεταποίησης τροφίμων. Στο πάνελ εκπροσωπήθηκαν εμπειρογνώμονες από τις βιομηχανίες ζωοτροφών, εταιρείες επεξεργασίας κρέατος, διατροφολόγοι, εκπρόσωποι των παραγωγών.

Κεντρικό θέμα ήταν η έλλειψη εμπιστοσύνης από την πλευρά των καταναλωτών, ως επίπτωση των διατροφικών κρίσεων. Ζητούμενο ήταν η διασφάλιση της υγιεινής και της ποιότητας των τροφίμων.

Η συζήτηση άνοιξε με αναφορά στη διαχείριση της κρίσης με ιδιαίτερη αναφορά στην κρίση στην Κίνα και με το ερώτημα: γιατί τόσες πολλές διατροφικές κρίσεις συμβαίνουν στην Κίνα; Βεβαίως συμβαίνουν και αλλού, όπως στην Ευρώπη πρόσφατα με το σκάνδαλο του αλογίσιου κρέατος, ή την αφλατοξίνη στο γάλα στην Ολλανδία λόγω των μολυσμένων δημητριακών της Σερβίας και της Ρουμανίας, ή τις παραπλανητικές ετικέτες στα βιολογικά αυγά, αλλά στην Κίνα είναι πολλά τα διατροφικά σκάνδαλα και επιπλέον η Κίνα τραβάει την προσοχή λόγω μεγέθους.

Η Κίνα είναι όσο όλη η Ευρώπη και με δεδομένο το 1,3 δισεκατομμύρια του πληθυσμού της, το οποιοδήποτε διατροφικό πρόβλημα στην Κίνα μπορεί να γίνει πολύ σημαντικό, ενώ το ίδιο ατύχημα σε μια ευρωπαϊκή χώρα δεν αντανακλά σε όλη την ΕΕ.

Το πάνελ συζήτησε τι πρέπει να κάνει ολόκληρος ο κλάδος προκειμένου να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της ιχνηλασιμότητας και της ασφάλειας των τροφίμων.

Ο διευθυντής του βρετανικού Συμβουλίου Πτηνοτροφίαςανέφερε την ανάπτυξη ενός συστήματος (Red Tractor Scheme) στη Μ. Βρετανία με στόχο τη διασφάλιση της ποιότητας και της προέλευσης. Αυτό σημαίνει, ότι κάθε ξεχωριστό στάδιο παραγωγής των τροφίμων επιθεωρείται ανεξάρτητα, ώστε να είναι σίγουρο, ότι όλοι οι συντελεστές παραγωγής των τροφίμων από το χωράφι μέχρι το πιάτο του καταναλωτή πληρεί τις προϋποθέσεις για την ασφάλεια των τροφίμων.

Συζητήθηκε, επίσης το θέμα του διαχωρισμού μεταξύ της ασφάλειας των τροφίμων και των προτιμήσεων των καταναλωτών, π.χ. η χρήση ορμονών ή η χρήση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών. Βέβαια, το θέμα αυτό δεν άπτεται των προτιμήσεων των καταναλωτών, αλλά αφορά και στην ίδια την ασφάλεια των τροφίμων, αλλά το πάνελ δεν το έθεσε έτσι.

Εάν οι εταιρείες θέλουν να εξάγουν, θα πρέπει να ανταποκρίνονται στη νομοθεσία των χωρών εισαγωγής και ως προς την ασφάλεια των τροφίμων και ως προς τις απιτήσεις του λιανικού εμπορίου και ως προς την ευζωία των ζώων, ήταν ένα από τα συμπεράσματα της συζήτησης.

Στο πάνελ τέθηκαν ζητήματα αύξησης του κόστους από τις «προτιμήσεις» των καταναλωτών και η ανάγκη να συμπεριλάβουν αυτό το κόστος στην τιμολόγηση, αλλά τότε το τρόφιμο γίνεται ακριβό και οι καταναλωτές δεν το προτιμούν γιατί δεν το εμπισττεύονται κι αυτό είναιο φαύλος κύκλος. Αναφέρθηκε ως παράδειγμα, ότι ένα χάμπουργκερ μπορεί να φτιαχτεί από το κρέας 300 διαφορετικών ζώων.

Ως προειδοποίηση ακούστηκε το ότι στο μέλλον οι καταναλωτές θα μπορούν να χρησιμοποιούν διάφορους τρόπους για την άντληση πληροφοριών σχετικά με τα συστατικά του τροφίμου που θέλουν να αγοράσουν, την προέλευσή τους. Τελικά, ποιός κερδίζει από μια κρίση, τέθηκε το ερώτημα. Οι εταιρείες που κάνουν αναλύσεις, ενώ όλοι οι άλλοι χάνουν.