εγγραφείτε: Άρθρα
εύρεση
Εμπορικές Σχέσεις ΗΠΑ-ΕΕ
Την εξέλιξη και τη θετική πορεία των εμπορικών διαπραγματεύσεων ΗΠΑ-ΕΕ φαίνεται ότι καθυστερούν τα προϊόντα ΠΟΠ και αναφορικά με την Ελλάδα, ιδιαίτερα η φέτα.
Σύμφωνα με το πρακτορείο Bloomberg, οι αμερικανοί δεν αναγνωρίζουν τους γεωγραφικούς προσδιορισμούς που έχει θέσει η ΕΕ και θέλουν να διαπραγματεύονται ανά προϊόν. Στο επίκεντρο της διαπραγματευσης βρίσκεται η επιμονή της Ευρώπης, στο να αναγνωρίσουν οι ΗΠΑ το γεωγραφικό προσδιορισμό, την προστασία δηλαδή που παρέχεται σε τρόφιμα και ποτά σύμφωνα με την περιοχή προέλευσής τους, την συγκεκριμένη μέθοδο παραγωγής τους και την προέλευση των συστατικών.
Κατά το Bloomberg, η φέτα αποτελεί ένα καλό παράδειγμα της υπερβολής της ΕΕ. Η Ελλάδα και η ΕΕ από καιρό υποστηρίζουν πως η ονομασία φέτα θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο στο τυρί που φτιάχνεται στην Ελλάδα, αν και η φέτα δεν παράγεται σε μια μόνο περιοχή της Ελλάδας, αλλά σε όλη τη χώρα και με διαφορετικές ποιότητες.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η παρμεζάνα, αναφέρει το Bloomberg. Το Parmigiano-Reggiano είναι προστατευόμενη ονομασία προέλευσης και η ΕΕ απαγορεύει την πώληση στα κράτη μέλη της άλλων τυριών που «επικαλούνται» το Parmigiano-Reggiano και φέρουν σήμανση «παρμεζάνα». Η απαγόρευση αυτή επεκτείνεται και σε προϊόντα που χαρακτηρίζονται «τύπου παρμεζάνα».
Οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση αρχίζουν να σχηματοποιούν μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου, και υπάρχουν λόγοι αισιοδοξίας ότι θα τηρηθεί η υπόσχεσή τους για ολοκλήρωση της συμφωνίας μέχρι το τέλος του 2014. Και οι δυο πλευρές φαίνονται έτοιμες να κάνουν παραχωρήσεις σε μακραίωνες διαμάχες, συμπεριλαμβανομένης της ευρωπαϊκής απαγόρευσης για τα γενετικώς τροποποιημένα τρόφιμα ή τους περιορισμούς που θέτουν οι ΗΠΑ στους ξένους προμηθευτές.
Οι ΗΠΑ, εύλογα, ισχυρίζονται (σύμφωνα με το πρακτορείο Bloomberg), ότι ορισμένα ονόματα –όπως για παράδειγμα τσένταρ ή μορταδέλα- αποτελούν κοινές λέξεις εδώ και πολύ καιρό και αποτελούν γενικές αναφορές σε προϊόντα που παρασκευάζονται παγκοσμίως.
Η λεξικολογική δύναμη της ΕΕ θα μπορούσε εν δυνάμει να ισχύσει σε οποιοδήποτε φαγητό ή ποτό συνδέονταν κάποτε με μια γεωγραφική περιοχή (όπως για παράδειγμα το Χάμπεργκερ ή το λουκάνικο Φρανκφούρτης). Οι εμπορικοί αξιωματούχοι των ΗΠΑ λένε πως αν υποχωρήσουν στις απαιτήσεις της ΕΕ, θα μπορούσαν να αναγκαστούν να απομακρύνουν και να επανονομάσουν έναν μεγάλο αριθμό προϊόντων στα αμερικανικά καταστήματα, με τεράστιο κόστος. Αν δεν περιοριστούν, οι πιέσεις της ΕΕ θα μπορούσαν επίσης να αφορούν άπειρα άλλα προϊόντα, όπως για παράδειγμα τα παντελόνια κάπρι, τις βερμούδες, ή τα καπέλα Παναμά, σχολιάζει το πρακτορείο.
Μέχρι τώρα, οι ΗΠΑ και η ΕΕ έχουν συμφωνήσει ότι διαφωνούν στην αμοιβαία αναγνώριση γεωγραφικών προσδιορισμών και διαπραγματεύονται ανά προϊόν (οι ΗΠΑ είπαν «ναι» στο Ροκφόρ και την Σαμπάνια, αλλά «όχι» στην φοντίνα και την μοτσαρέλα). Τώρα, η ΕΕ προσπαθεί να επιβάλει την άποψή της για τους γεωγραφικούς προσδιορισμούς στις διμερής εμπορικές συμφωνίες, που θα μπορούσαν να αποκλείσουν αμερικανικά προϊόντα από αγορές όπου κυκλοφορούσαν για πολύ καιρό. Για παράδειγμα, η πρόσφατη συμφωνία της ΕΕ με την Νότια Κορέα περιλαμβάνει μια λίστα προϊόντων, συμπεριλαμβανομένης της φέτας και της γκοργκοντζόλα, που είναι αμοιβαία προστατευόμενα. Η ΕΕ συζητά επίσης μια συμφωνία με τον Καναδά που θα μπορούσε να οδηγήσει στην απαγόρευση 100 προϊόντων που παράγονται στις ΗΠΑ.
Η επιθυμία της Ευρώπης να προστατέψει τις τοπικές παραδόσεις και την πολύτιμη τέχνη είναι κατανοητές. Οι ΗΠΑ έχουν συμφωνήσει με αρκετούς γεωγραφικούς προσδιορισμούς για κρασιά και οινοπνευματώδη, συμπεριλαμβανομένης της Σαμπάνιας και του Πόρτο. Η ΕΕ από την πλευρά της προστατεύει τα κρασιά Napa Valley, τα μήλα Washington State, τον χυμό πορτοκαλιού Φλόριδας και τα κρεμμύδια Vidalia. Αυτές οι συγκεκριμένες συμφωνίες, όμως, δεν θα πρέπει να σημαίνουν ότι παραγωγοί παρόμοιων προϊόντων δεν μπορούν να προσφέρουν και αυτοί το εμπόρευμά τους, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι η υπάρχει ξεκάθαρη σήμανση.
Η ΕΕ, άλλωστε, μπορεί να έχει λίγα να κερδίσει από τον προστατευτισμό της. Τα προϊόντα με γεωγραφική σήμανση, όπως αποδεικνύεται, εμφανίζουν καλές πωλήσεις σε σχέση με τους ανταγωνιστές τους. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε ότι οι παγκόσμιες πωλήσεις 4.000 και πλέον προϊόντων με γεωγραφική σήμανση ανήλθαν σε 54,3 δισ. ευρώ το 2010, αντιστοιχώντας στο 15% των εξαγωγών τροφίμων και ποτών ολόκληρης της ΕΕ. Οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος προορισμός, καθώς δέχεται το 20% των εξαγόμενων προϊόντων με γεωγραφική σήμανση. Τα στοιχεία έδειξαν επίσης ότι αυτά τα προϊόντα απέφεραν –κατά μέσο όρο- τα διπλάσια σε σχέση με τα προϊόντα χωρίς γεωγραφική σήμανση.