εγγραφείτε: Άρθρα
εύρεση
Διατροφή Χοίρων και Πουλερικών με Κριθάρι
Το κριθάρι χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο στη διατροφή των ζώων, λόγω της έλλειψης άλλων δημητριακών, εξαιτίας της ξηρασίας.
Οι γνώσεις σχετικά με το κριθάρι θα βοηθήσουν να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις. Το κριθάρι ειναι καλλιέργεια, η οποία χρειάζεται σχετικά ψυγρό κλίμα για να ευδοκιμήσει και και γι’ αυτό καλλιεργείται κυρίως στη Ρωσία, τον Καναδά, τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ουκρανία.
Η υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες το κάνει να χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο στη διατροφή των χοίρων και των πουλερικών, εκτός από τις περιπτώσεις της διατροφής νεαρών ζώων, όταν επιχειρούμε να αντιμετωπίσουμε τη διάρροια.
Το κριθάρι περιέχει λιγότερη ενέργεια από το καλαμπόκι και το στάρι, ενώ η περιεκτικότητά του σε πρωτεϊνες είναι μέτρια. Η χρήση του κριθαριού παραδοσιακά έχει περιοριστεί στις περιοχές που καλλιεργείται. Όμως πρόσφατα, λόγω των υψηλών τιμών των άλλων δημητριακών, επανέρχεται στην αγορά με όλο και μεγαλύτερα ποσοστά, λόγω ακριβώς της ανταγωνιστικής του τιμής.
Για να μπορέσει, όμως, να αντικαταστήσει το στάρι και το καλαμπόκι κυρίως, θα πρέπει να γνωρίζουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που έχει, ώστε τα ζώα να διατηρήσουν την ανάπτυξη που είναι επιθυμητή.
Το κριθάρι, όπως προαναφέρθηκε, περιέχει λιγότερη καθαρή ενέργεια από το καλαμπόκι και τι στάρι, λόγω της υψηλότερης συγκέντρωσης σε ακατέργαστες ίνες (4,6%). Περιέχει 10% πρωτεϊνες με τη λυσίνη και τη θρεονίνη σε μεγαλύτερο ποσοστό (0,38% και 0,35% αντίστοιχα), καθώς επίσης και αμινοξέα. Όπως το στάρι, το κριθάρι είναι καλή πηγή τρυπτοφάνης σε σχέση με το καλαμπόκι. Περιέχει 0,07% ασβέστιο και 0,34% φωσφόρο, ο οποίος μάλιστα είναι κατά 32% αφομοιώσιμος από τους χοίρους.
Το κριθάρι είναι πλούσιο σε μη αμυλούχους πολυσακχαρίτες, 10% που δρουν ως αντιθρεπτικοί-αντιδιατροφικοί παράγοντες περιορίζοντας τη διατροφική αξία του σιτηρεσίου, ιδιαίτερα στα νεαρά ζώα.
Το κριθάρι είναι λιγότερο ευαίσθητο στις μυκοτοξίνες σε σύγκριση με το καλαμπόκι και το στάρι αν και προσβάλλεται από τις ίδιες τοξίνες από τις οποίες προσβάλλεται τι στάρι. Γι’ αυτό, πρέπει στα σιτηρέσια που χρησιμοποιείται κριθάρι να προστίθενται αντι-μυκοτοξικοί παράγοντες.
Του Ιωάννη Μαυρομιχάλη, Διατροφολόγου, Ph.D.