Η Camelina μπορεί να αντικαταστήσει εν μέρει το σόγιαλευρο στα σιτηρέσια κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής

Το έλαιο σπόρων καμελίνας μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υποκατάστατο του αλεύρου σόγιας σε σιτηρέσια κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής, έδειξε έρευνα που διεξήχθη από ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο Επιστημών Υγείας της Λιθουανίας.

Η Camelina sativa είναι εγγενής στην Ευρώπη και τις περιοχές της Κεντρικής Ασίας και καλλιεργείται ως καλλιέργεια ελαιούχων σπόρων κυρίως στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική.

Το έλαιο Camelina, ή λάδι ψευδούς λιναριού, είναι συμπιεσμένο σπορέλαιο που προέρχεται από το Camelina sativa ή το ψεύτικο λινάρι. Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ωμέγα-3 και χρησιμοποιείται ως συμπλήρωμα διατροφής σε κάποιες μονάδες.

Οφέλη για την υγεία 

«Ένα από τα κύρια προβλήματα στη σύγχρονη πτηνοτροφία είναι η ανάγκη για βιώσιμες και φθηνές πηγές πρωτεϊνών ζωοτροφών, εναλλακτικές στο άλευρο σόγιας», δήλωσαν οι επιστήμονες, προσθέτοντας ότι η παραγωγή αλεύρου σόγιας απαιτεί τεράστιους πόρους και δεν είναι απολύτως φιλική προς το περιβάλλον. «Η Camelina, αντίθετα, είναι φθηνή στην καλλιέργεια και περιέχει μια ολόκληρη σειρά χρήσιμων στοιχείων».

Οι επιστήμονες πρόσθεσαν: «Τώρα στην ανθρώπινη διατροφή, βλέπουμε μια ανεπάρκεια ωμέγα-3 πολυακόρεστων λιπαρών οξέων, τα οποία συμβάλλουν στην κατάθλιψη, τον καρκίνο ή τη στεφανιαία νόσο. Η προσθήκη σπόρων, λαδιού ή άλευρου καμελίνας στη διατροφή των πουλιών θα λύσει αυτό το πρόβλημα».

Βελτίωση στο κρέας πουλερικών

Κατά τη διάρκεια πολλών δοκιμών, οι Λιθουανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η προσθήκη καμελίνας στη δίαιτα των πουλερικών βελτίωσε την ποιότητα του κρέατος και του συκωτιού πουλερικών. Η Camelina είναι μια καλλιέργεια ελαιόσπορου που περιέχει 36,8% έλαιο στους σπόρους, ενώ στην αλευροποιημένη μορφή η περιεκτικότητα σε έλαιο είναι 6,4 – 22,7%.

Σε σύγκριση με άλλα φυτά της οικογένειας Brassicaceae, η καμελίνα διακρίνεται από μια μοναδική σύνθεση λιπαρών οξέων, επειδή η περιεκτικότητα σε αλινολενικό λιπαρό οξύ κυμαίνεται από 25,9 έως 36,7% των συνολικών λιπαρών οξέων. Η συνολική περιεκτικότητα σε τοκοφερόλη στο έλαιο καμελίνας και στα άλευρα είναι, αντίστοιχα, 751–900 και 687 mg/kg.

Περιορισμένη χρήση λόγω αντιθρεπτικών συστατικών

Η συμπερίληψη 5% σπόρων καμελίνας στο σιτηρέσια δεν είχε καμία επίδραση στην αναπτυξιακή απόδοση των κοτόπουλων, αλλά η χορήγηση 10% σπόρων είχε ως αποτέλεσμα χαμηλότερο σωματικό βάρος και αύξηση του σωματικού βάρους. Η ποσότητα του διαιτητικού ελείου καμελίνας που κυμαίνεται από 2,5 έως 4,07-6,91% επίσης δεν είχε καμία επίδραση στο σωματικό βάρος, την αύξηση του σωματικού βάρους, την πρόσληψη τροφής ή την αναλογία μετατροπής της τροφής των κοτόπουλων. Αυτό θα μπορούσε να εξηγηθεί από τη χαμηλότερη ποσότητα αντιθρεπτικών συστατικών στο έλαιο σε σύγκριση με το άλευρο ή τους σπόρους, είπαν οι επιστήμονες.

Χαμηλότερο κόστος παραγωγής

Τα πουλερικά με υψηλότερη περιεκτικότητα σε n-3 PUFA είναι ωφέλιμα για τους καταναλωτές στην αναζήτηση πιο υγιεινών προϊόντων, καθώς αυτό το κρέας αυξάνει την κατανάλωση των επί του παρόντος ανεπαρκών n3 PUFA και κατά συνέπεια μειώνει τους κινδύνους καρδιαγγειακών παθήσεων.

Επιπλέον, η χρήση του αλεύρου camelina σε σιτηρέσια πουλερικών μειώνει την τιμή κόστους του κρέατος των πουλερικών και ενισχύει τη βιωσιμότητα της εκτροφής πουλερικών και της παραγωγής βιοκαυσίμων. Η ευρύτερη χρήση της καμελίνας θα μειώσει, τουλάχιστον εν μέρει, την εξάρτηση από τα εισαγόμενα μη βιώσιμα άλευρα σόγιας και θα προκαλέσει την καλλιέργειά της παγκοσμίως, αυξάνοντας έτσι την ποικιλία καλλιεργειών που χρησιμοποιείται στη γεωργία, κατέληξαν οι Λιθουανοί επιστήμονες.