Πόσο τοπικά μπορεί να είναι το κοτόπουλο και τα αυγά που αγοράζουμε;

Η ιδέα των τοπικών παραγωγών και των αγορών εγγύτητας (της τοπικής αγοράς δηλαδή) χρειάζεται μια δεύτερη σκέψη, επειδή υπάρχουν πάρα πολλές εισροές που δεν είναι πλέον τοπικές.

Η αγορά εγγύτητας, οι τοπικοί παραγωγοί και η αναβίωση των αγροτικών περιοχών είναι από τις διάφορες έννοιες που αντιμετωπίζουν οι καταναλωτές τώρα. Υπάρχουν, βέβαια, πολλές άλλες. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες του κόσμου και του εμπορίου στο οποίο ζούμε, πόσο τοπικά μπορεί να είναι τα αυγά ή το κοτόπουλο που αγοράζουμε;

Τα αγροκτήματα μπορούν να είναι σχετικά κοντά σε μια μεγάλη πόλη, κάτι που θα είχε νόημα. Ωστόσο, πολύ λίγες, σχετικά ανύπαρκτες, οι υπόλοιπες εισροές είναι τοπικές. 

Ας ξεκινήσουμε με τα συστατικά των ζωοτροφών. Δεν παράγουν όλες οι χώρες αρκετό καλαμπόκι ή σόγια για χρήση στη ζωοτροφή. Έτσι, ακόμη και αν το αγρόκτημα και το εργοστάσιο επεξεργασίας βρίσκονται κοντά, τα κύρια συστατικά θα προέρχονταν από μακριά. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για τις βιταμίνες και τα μέταλλα, ή αμινοξέα ή εμβόλια ή γενετικό υλικό. Κανείς πραγματικά δεν γνωρίζει από πού προέρχονται οι διάφορες εισροές σε μια κτηνοτροφική μονάδα.

Λοιπόν, αγοράζουμε πραγματικά τοπικά; Γνωρίζω ανθρώπους που αισθάνονται πάρα πολύ περήφανοι επειδή δεν τρώνε σούσι επειδή η χώρα τους δεν έχει ακτή και τα ψάρια πρέπει να μεταφερθούν από μακριά. Ταυτόχρονα, όμως, αισθάνονται περήφανοι για τη σοκολάτα τους, ένα «τοπικό» προϊόν φτιαγμένο από κόκκους κακάο που εισάγονται από τον Ισημερινό, την Ινδονησία ή τη Νιγηρία. Ή τους αρέσει να αγοράζουν τα «τοπικά» λαχανικά τους, αλλά υπερηφανεύονται για τους κορυφαίους καταναλωτές καφέ στον κόσμο, από κόκκους καφέ από τη Βραζιλία, την Κολομβία ή την Αιθιοπία.

Η ιστορία μας λέει ότι το να είσαι παγκόσμιος προέρχεται από τα παλιά χρόνια. Πολλοί έχουν απολαύσει προϊόντα από άλλα μέρη. Ο θρύλος λέει ότι ο Αζτέκος αυτοκράτορας Μοκτεζούμα απολάμβανε φρέσκο ​​ψάρι κάθε μέρα από τον Κόλπο του Μεξικού στο παλάτι του στο Μεξικό-Τενοχτιτλάν, σήμερα Πόλη του Μεξικού. Δεν έχω ιδέα πόσο φρέσκο ​​ήταν επειδή μεταφέρθηκε από δρομείς χωρίς διακοπή εκείνη τη στιγμή. Αλλά σίγουρα δεν ήταν πολύ τοπικό!

Οι Πορτογάλοι ναυτικοί ήταν αρκετά πεισματάρηδες για να βρουν έναν τρόπο στην Ινδία και τη Νοτιοανατολική Ασία αναζητώντας μπαχαρικά και εμπόριο. Όλα αυτά τελικά οδήγησαν τον Κολόμβο να φτάσει στην Αμερική.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο υπόλοιπος κόσμος τρώει τώρα όχι μόνο σοκολάτα, αλλά ντομάτες, πατάτες και καλαμπόκι, για να αναφέρουμε μερικά τρόφιμα. 

Ας είμαστε αληθινοί. Ναι, πρέπει να μειώσουμε το αποτύπωμα άνθρακα. Πρέπει να είμαστε πιο αποτελεσματικοί και να μειώσουμε τα απόβλητα. Αλλά το φαγητό τοπικά μπορεί να μην είναι ο τρόπος να πάτε. Είναι απλώς μάρκετινγκ;

Καίτη Μυλωνά
Κτηνίατρος

Πηγή:  Aπό άρθρο του Benjamín Ruiz, former editor of Industria Avícola in Latin America.