Τάσεις που διαμορφώνουν το Μέλλον των Αλυσίδων Εφοδιασμού των Τροφίμων

Οι προσαρμογές που έγιναν κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 θα έχουν μακροπρόθεσμο αντίκτυπο στον παγκόσμιο βιομηχανικό τομέα, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής ζωοτροφών, της επεξεργασίας ζωικών πρωτεϊνών και των αλυσίδων εφοδιασμού συστατικών.

Οι βραχυπρόθεσμες προσαρμογές, που έγιναν στις  της κρίσης που έγιναν στις εταιρείες κατά την έναρξη της κρίσης COVID-19 θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του μέλλοντος της μεταποίησης, διότι επιτάχυναν αρκετές τάσεις της βιομηχανίας που παίζουν ήδη και δημιούργησαν νέες.

Κατά τη διάρκεια του διαδικτυακού σεμιναρίου της εταιρείας έρευνας αγοράς Euromonitor International, «5 τάσεις που καθορίζουν το μέλλον της μεταποίησης», ο ανώτερος σύμβουλος Justinas Liuima διερεύνησε τους πέντε τρόπους με τους οποίους οι βιομηχανίες παραγωγής και οι αλυσίδες εφοδιασμού θα αλλάξουν για πάντα από την πανδημία.

Επανεξέταση αλυσίδων εφοδιασμού 

Οι εταιρείες αναγκάστηκαν να προσαρμοστούν στις αχαρτογράφητες συνθήκες της παγκόσμιας αγοράς, οι οποίες, με τη σειρά τους, τους ώθησαν να επανεκτιμήσουν τις λειτουργικές τους στρατηγικές για να προετοιμαστούν για μη προγραμματισμένες προκλήσεις στο μέλλον.

«Η COVID-19 αποκάλυψε πόσο απροετοίμαστες ήταν οι εταιρείες για διαταραχές της αλυσίδας εφοδιασμού και διαπίστωσαν ότι δεν είχαν επαρκή σχέδια αντιμετώπισης έκτακτης ανάγκης», δήλωσε ο Liuima. «Ο καλύτερος προγραμματισμός και ο μετριασμός των κινδύνων θα συμβάλουν στη βελτίωση της διαφάνειας και της ευελιξίας των αλυσίδων εφοδιασμού και αυτό θα βελτιώσει την αντίδρασή τους κατά τη διάρκεια τυχόν απροσδόκητων σοκ ή κρίσεων».

Για παράδειγμα, οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη νέα κανονικότητα, θα προσπαθούν όλο και περισσότερο να περιφερειοποιούν και να εντοπίζουν τυχόν προβλήματα στις αλυσίδες εφοδιασμού τους για να διαφοροποιήσουν τον λειτουργικό τους κίνδυνο.

«Αντί να βασίζονται σε πολλούς προμηθευτές, θα στοχεύουν στη δημιουργία ενός δικτύου λιγότερων προμηθευτών», είπε.

Σύμφωνα με την Liuima, οι εταιρείες μπορούν να διαχειριστούν καλύτερα τις αλυσίδες εφοδιασμού τους αξιολογώντας πιθανές αλλαγές, εκτιμώντας το διαθέσιμο απόθεμα, εντοπίζοντας την πιθανή ζήτηση για το προϊόν, και αξιολογώντας σταθερά και ρεαλιστικά την απόδοση της εφοδιαστικής.

Με βάση αυτούς τους πέντε παράγοντες, οι εταιρείες μπορούν στη συνέχεια να βελτιστοποιήσουν τον όγκο παραγωγής σε πιθανές αλλαγές ζήτησης και παράδοσης εξαρτημάτων. Επιπλέον, μεγαλύτερη διαφάνεια και επικοινωνία σε όλη την αλυσίδα εφοδιασμού θα διευκολύνει την έγκαιρη προσαρμογή της παραγωγής.

Κορυφαίες τάσεις που διαμορφώνουν τη μελλοντική απόδοση του μεταποιητικού τομέα

Με βάση τις παρατηρήσεις του, ο Liuima εντόπισε πέντε τάσεις που εφαρμόζουν και αλλάζουν το τοπίο του παγκόσμιου βιομηχανικού τομέα, συμπεριλαμβανομένων των βιομηχανιών αγροτικών τροφίμων.

1. Μετάβαση προς αλυσίδες προσφοράς που βασίζονται στη ζήτηση 

Όταν εξετάζουμε μια αλυσίδα εφοδιασμού με γνώμονα τη ζήτηση, δεν αρκεί να βασίζεσαι στο να βλέπεις τι χρειάζονται οι πελάτες σου, αλλά και αυτό που χρειάζονται οι τελικοί καταναλωτές και η κατανόηση των τάσεων των καταναλωτών θα βοηθήσει στη διαχείριση κόστους και αποθέματος μακροπρόθεσμα.

Η μεγαλύτερη διαφάνεια των αλυσίδων προσφοράς επιτρέπει στις εταιρείες να παρακολουθούν τις αλλαγές στη ζήτηση και να προσαρμόζουν ανάλογα την παραγωγή.

Η βιομηχανία προϊόντων διατροφής, κατ’ αρχήν, άρχισε να προσφέρει μοντέλα πωλήσεων απευθείας προς τους καταναλωτές κατά τη διάρκεια της πανδημίας, παρακάμπτοντας τη βιομηχανία λιανικής ως ενδιάμεσο και πλησιάζοντας άμεσα τον τελικό καταναλωτή, μια κίνηση, που αναμένεται να συμβάλει στη βελτίωση της εμπιστοσύνης της μάρκας.

Προς το παρόν, αυτό σχετίζεται κυρίως με την αγορά B-to-C, αλλά είναι πολύ πιθανό ότι αυτή η τάση θα καλυφθεί και στο τμήμα B-to-B.

2. Υιοθετώντας την ψηφιοποίηση και τον αυτοματισμό – ηλεκτρονικό εμπόριο 

Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα του Euromonitor, το 60% των εταιρειών σκοπεύουν να αναδιαμορφώσουν τις ψηφιακές τους στρατηγικές και να επενδύσουν περισσότερο στο ηλεκτρονικό εμπόριο. Περισσότερο από το 30% των ερωτηθέντων δηλώνουν τα σχέδιά τους να επιταχύνουν τις επενδύσεις σε εργαλεία αυτοματισμού.

Η αγορά ηλεκτρονικού εμπορίου B-to-B αναμένεται να φθάσει περίπου τα 15 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2025, με εξοπλισμό μεταφορών, τρόφιμα και ποτά και βιομηχανίες μεταφορών. Επιπλέον, η επένδυση σε νέα συστήματα αυτοματισμού θα βοηθήσει τις εταιρείες να βελτιώσουν την απόδοση και την παραγωγή.

Με βάση στοιχεία από διάφορους κλάδους, νέα εργαλεία αυτοματισμού συμβάλλουν στη βελτίωση της αποδοτικότητας της παραγωγής από 3 σε 5% ανάλογα με τον βιομηχανικό τομέα όπου δραστηριοποιείται η κάθε εταιρεία. Σε παγκόσμια κλίμακα, αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα συνολικά κέρδη αξίας περίπου 1,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ ετησίως. Τα περισσότερα από τα οφέλη θα επιτευχθούν λόγω καλύτερων διαδικασιών προγραμματισμού παραγωγής, συμπεριλαμβανομένης της εξάλειψης των σημείων συμφόρησης, της ομαλότερης σχεδίασης προϊόντων και της κυκλοφορίας προϊόντων. Η COVID-19 έδειξε πως τα εργαλεία ψηφιοποίησης, τα οποία συχνά παραβλέπονταν από κατασκευαστικές εταιρείες, συμβάλλουν στη βελτίωση της λειτουργικής αποδοτικότητας, κάνουν την παραγωγή πιο ευέλικτη και αντιμετωπίζουν καλύτερα τις νέες προκλήσεις.

3. Αύξηση της εστίασης στη μεγαλύτερη ευελιξία των εφοδιαστικών αλυσίδων 

Για να βελτιωθεί η ευελιξία της εφοδιαστικής αλυσίδας, απαιτούνται νέα εργαλεία αυτοματισμού και ψηφιακές τεχνολογίες για τη διαφοροποίηση των κινδύνων της εφοδιαστικής αλυσίδας, που κυμαίνονται από αυτόνομα ρομπότ έως 3-D εκτυπωτές, μεγάλα αναλυτικά δεδομένα και άλλα εργαλεία λογισμικού.

Συνδυάζοντας αυτούς τους παράγοντες, οι κατασκευαστές μπορούν πραγματικά να δημιουργήσουν ένα δίκτυο μικρότερων εργοστασίων (μερικές φορές αναφέρονται ως μικρο-εργοστάσια), το οποίο δίκτυο μπορεί να λειτουργεί αποτελεσματικά και εξ αποστάσεως και αυτό βοηθά στην αύξηση της αλυσίδας εφοδιασμού και της ευελιξίας της παραγωγής. Επίσης, λειτουργώντας πιο κοντά στους τελικούς καταναλωτές, οι εταιρείες μπορούν επίσης να μειώσουν το κόστος της μεταφοράς και του εφοδιασμού.

Για παράδειγμα, η επιτυχία των «μικρο-εργοστασίων» δείχνει ότι τα μικρά και συνεργατικά περιβάλλοντα έχουν σημαντική αξία και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να κάνουν τις αλυσίδες εφοδιασμού πιο ευέλικτες και ανθεκτικές.

Οι εταιρείες μπορούν επίσης να επενδύσουν σε ημι-ανεξάρτητους, περιφερειακούς παραγωγούς για να ελαχιστοποιήσουν τους κινδύνους της αλυσίδας εφοδιασμού. Με βάση την ανάλυση λειτουργικού κόστους, οι εταιρείες μπορούν να μεταφέρουν τμήματα της ασιατικής τους παραγωγής σε περιοχές που λειτουργούν με κόστος χαμηλότερο από τη Δυτική Ευρώπη ή τη Βόρεια Αμερική, δηλαδή στην Ανατολική Ευρώπη και στη Λατινική Αμερική.

Αναμένεται, ότι περισσότερες εταιρείες θα αρχίσουν να διαφοροποιούν τις αλυσίδες εφοδιασμού τους και αυτή η τάση θα πρέπει να επιταχυνθεί τα επόμενα δύο έως τρία επόμενα χρόνια.

4. Επαναφορά δυνατοτήτων κατασκευής 

Αυτή είναι μια αναδυόμενη τάση όπου οι εταιρείες μπορούν να αναζητήσουν νέους τρόπους για να αξιοποιήσουν τις παραγωγικές τους δυνατότητες εκτός της πρωτογενούς βιομηχανίας τους.

Για να γίνει αυτό, οι εταιρείες πρέπει πρώτα να δημιουργήσουν πιο ευέλικτες αλυσίδες εφοδιασμού και να βελτιώσουν τη συνεργασία με τους υπάρχοντες παίκτες σε αυτήν την αλυσίδα εφοδιασμού. Κάνοντας αυτό, όταν τα εργοστάσια βρίσκουν συνέργειες με άλλες βιομηχανίες, μπορούν να χρησιμοποιήσουν καλύτερα τους πόρους και την τεχνογνωσία.

5. Μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ βιομηχανιών 

Η COVID-19 έδειξε τη σημασία αποτελεσματικών καναλιών επικοινωνίας, με εταιρείες που στοχεύουν στη βελτίωση εσωτερικών και εξωτερικών επικοινωνιών.

Οι μεταποιητικές βιομηχανίες έχουν πολύ μεγάλες αλυσίδες εφοδιασμού και οι βελτιωμένες επικοινωνίες θα τους φέρουν περισσότερα οφέλη. Συνολικά, οι καλύτερες επικοινωνίες θα βοηθούσαν στην επιτάχυνση της ροής πληροφοριών σε όλη την αλυσίδα εφοδιασμού και με τη σειρά τους θα συνέβαλαν στη μείωση του χρόνου ανάπτυξης προϊόντων και των χρόνων απόκρισης σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Τα ανοιχτά κανάλια επικοινωνίας θα βοηθήσουν επίσης στις προσπάθειες συνεργασίας μεταξύ των προμηθευτών σε όλη την υπάρχουσα αλυσίδα εφοδιασμού και των υποστηρικτικών βιομηχανιών.

Η δια-βιομηχανική συνεργασία θα μπορούσε να βοηθήσει στην επιτάχυνση της ανάκαμψης και στην καλύτερη αντιμετώπιση των υφιστάμενων προκλήσεων στον κλάδο και την οικονομία.

Η αύξηση των προσπαθειών συνεργασίας μπορεί επίσης να προσφέρει νέες ευκαιρίες επέκτασης για τους κατασκευαστές συμβολαίων. Οι κατασκευαστές συμβολαίων έχουν συνήθως μια αποτελεσματική και ευέλικτη αλυσίδα εφοδιασμού – επιτυγχάνοντας τον καλύτερο συμβιβασμό μεταξύ χρόνου και ποιότητας τιμής – και μπορούν να καλύψουν τα κενά παραγωγής κατά τη διάρκεια των ωρών αιχμής.

Καθώς οι κατασκευαστικές εταιρείες στοχεύουν να διαφοροποιήσουν γρήγορα τις αλυσίδες εφοδιασμού τους, ενδέχεται να χρειάζονται παραγωγική ικανότητα, η οποία υπάρχει σε άλλα εργοστάσια.