Η Κατάσταση στην Αιγοπροβατοτροφία ένας κλάδος προμετωπίδα της παραγωγικής ανασυγκρότησης της Χώρας.

Ανοργανωσιά, αντιζηλίες μεταξύ των οργανώσεων των αιγοπροβατοτρόφων και μυστικοπάθεια και μεταξύ ξεχωριστών παραγωγών, τεράστια προσπάθεια για ενιαία διεπαγγελματική στη φέτα δηλαδή ανυπαρξία στόχου και από την πλευρά των κτηνοτρόφων και από την πλευρά του κράτους.

Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο της κτηνοτροφίας και ιδιαίτερα της αιγοπροβατοτροφίας.

Ανύπαρκτοι έλεγχοι ή έλεγχοι για τα μάτια του κόσμου, ανύπαρκτος σχεδιασμός για το ποιος είναι ο στρατηγικός στόχος της χώρας για τον αγροτικό τομέα, ιδιαίτερα για την κτηνοτροφία και ειδικότερα για την αιγοπροβατοτροφία και τα προϊόντα της.

Τα προβλήματα πολλά. Οι ανομίες και οι παρανομίες πολλές. Ελληνοποιήσεις με τη συνέργεια παραγωγών, μεταποιητών/τυροκόμων, εμπόρων, σφαγείων, κτηνιάτρων και του κράτους. Είναι σαφές, ότι δεν αφορά όλους τους επαγγελματίες των κλάδων.

Οι παραγωγοί καταγγέλλουν, αλλά στην ουσία κάνουν τα στραβά μάτια, αρκεί να παίρνουν τις επιδοτήσεις, ενώ κάποιοι με πρόβατα της γαλλικής φυλής Lacaune  παρασκευάζουν φέτα και την ίδια στιγμή παλεύουν την κατοχύρωση της φέτας, ως ελληνικού ΠΟΠ προϊόντος. Η απόλυτη σχιζοφρένεια, δηλαδή. Παρά αυτές τους τις ευθύνες, είναι ο πιο αδύναμος κρίκος της αλυσίδας και αυτοί που δέχονται τις επιπτώσεις της ανυπαρξίας πολιτικού σχεδιασμού από τη μια και από την άλλη τις όποιες εκτροπές από όλους τους άλλους εμπλεκόμενους.

Οι μεταποιητές του αιγοπρόβειου γάλακτος, μεγάλοι τυροκόμοι και μεγάλες βιομηχανίες γάλακτος, οι οποίοι χρησιμοποιούν μικρές ποσότητες γάλακτος από ελληνικά ζώα και νοθεύουν τη φέτα κυρίως με αγελαδινό γάλα. Η μεγάλη πλειοψηφία των μικρών τυροκόμων που οι περισσότεροι είναι και αιγοπροβατοτρόφοι παρασκευάζουν εκπληκτικά παραδοσιακά τυριά.

Οι έμποροι – κυρίως κρεοπώλες και εισαγωγείς αιγοπρόβειου γάλακτος και αρνιών από βαλκανικές και άλλες χώρες κάνουν τις δουλειές τους, αφού βρίσκουν παραθυράκια στην δαιδαλώδη και ελάχιστα αποτελεσματική σχετική νομοθεσία και τους πλημμελείς ελέγχους στα τελωνεία, ενώ το σύστημα αναγραφής της προέλευσης του κρέατος στις αποδείξεις των κρεοπωλείων μόλις τώρα νομοθετήθηκε και μένει να εφαρμοστεί και να ελεγχθεί η εφαρμογή του.

Τα σφαγεία χώρος που εύκολα ελληνοποιούνται τα αιγοπρόβατα άλλων χωρών, κυρίως την περίοδο του Πάσχα με τη «συνεργασία» βέβαια ιδιοκτητών κάποιων σφαγείων, των εμπόρων/κρεοπωλών και κάποιων κτηνιάτρων του δημοσίου, ενώ θα αρκούσε μια σύνδεση των σφαγείων με το μητρώο της Κτηνιατρικής Υπηρεσίας για να ελεγχθούν οι ελληνοποιήσεις.

Κάποιο κτηνίατροι που μη τιμώντας ούτε το πτυχίο τους ούτε την υπογραφή τους συναινούν σε τέτοιες καταστάσεις απόκρυψης ή και παραποίησης της αλήθειας.

Το κράτος και η εκάστοτε κυβέρνηση και το ΥΠΑΑΤ και τα συναρμόδια υπουργεία, μέσω κατ’ αρχήν της απουσίας σχεδιασμού της αγροτικής και κτηνοτροφικής πολιτικής και των εξειδικευμένων πολιτικών για την υλοποίηση του στρατηγικού στόχου. Είναι ο Μεγάλος Υπεύθυνος.

Βέβαια, υπάρχει και η άλλη πλευρά. Η ελβετική εταιρεία Emmi, η οποία δραστηριοποιείται στο αγελαδινό γάλα, αποφάσισε να επενδύσει στο  πρόβειο και κατσικίσιο γάλα. Μέσω του υψηλού μεριδίου της (66%) σε εταιρεία βιολογικών προϊόντων (Leeb Biomilch), ετοιμάζεται να προσφέρει βιολογικό  πρόβειο και κατσικίσιο γάλα και γιαούρτι από 100 περίπου μικρομεσαίες αυστριακές βιολογικές εκτροφές. Στόχος της Emmi είναι να μετατρέψει την αγορά βιολογικών αιγοπρόβειων προϊόντων σε μια ελκυστική αγορά με υψηλή ζήτηση σε όλη την Ευρώπη. Το σύνθημα της εταιρείας είναι: «Αγαπώ την κατσίκα μου και αγαπώ την προβατίνα μου».