Η μη προστασία της Φέτας ΠΟΠ έγινε με ανοχή του ΥΠΑΑΤ;

Αναδημοσιεύουμε από το info@agrotypos.gr, αυτό το άρθρο και το επόμενο, που αφορούν και τα δύο στη φέτα, σημειώνοντας, ότι η «αμέλεια» των Υπουργών Γεωργίας, που χειρίστηκαν το συγκεκριμένο θέμα της προστασίας της φέτας στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για τις Συμφωνίες Ελεύθερου εμπορίου με διάφορες χώρες, συνιστά το λιγότερο παράβαση καθήκοντος και το περισσότερο απουσία πατριωτικού αισθήματος.

Με έκπληξη, μεταφράζοντας το κείμενο που έδωσε στη δημοσιότητα η Κομισιόν για την εμπορική συμφωνία με το Βιετνάμ, είδαμε ότι οι διαπραγματευτές της ΕΕ δέχτηκαν να μπορούν οι Βιετναμέζοι να ονομάζουν τα τυριά τους «Φέτα», αρκεί να παράγονται με πρόβειο ή αιγοπρόβειο γάλα πριν από την 1η Ιανουαρίου του 2017.

Ανατρέχοντας στα πρακτικά της Βουλής βρήκαμε ότι σε επιστολή που κατέθεσε στη ο πρώην Υπουργός κ. Αποστόλου, τον Αύγουστο του 2016, απαντώντας σε σχετικά ερωτήματα που κατέθεσαν ο πρώην υπουργός Γεωργίας Ε. Μπασιάκος και ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Ι. Λαγός, για τη συμφωνία της CETA (Καναδάς με ΕΕ), ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής: «η ελληνική αντιπροσωπεία ζητούσε από την Κομισιόν να μην αλλάξει καθόλου το κείμενο της συμφωνίας αλλά να προστεθεί μια «υποσημείωση» που να διευκρινίζει ότι η «Φέτα» μπορεί να θεωρηθεί μόνο το τυρί που προέρχεται αποκλειστικά από πρόβειο γάλα ή αναμείξεις αυτού με γιδινό».

Τελικά αυτό δεν το δέχτηκαν οι Καναδοί αλλά φαίνεται ότι το δέχτηκαν οι Βιετναμέζοι.

Δηλαδή η χώρα μας «πέτυχε» στις εμπορικές συμφωνίες που κάνει η ΕΕ οι κτηνοτρόφοι της κάθε χώρας να μπορούν να παράγουν «Φέτα» από αιγοπρόβειο και όχι από αγελαδινό γάλα (κάτι που δεν δέχτηκαν οι Καναδοί στη CETA επειδή είχαν μόνο αγελάδες).

Ιστορικό CETA
Στα πρακτικά από την συνεδρίαση της Ειδικής Επιτροπής της Βουλής για το περιεχόμενο και τις διαδικασίες σύναψης των διατλαντικών εμπορικών συμφωνιών, της 7ης Οκτωβρίου 2016, ο τότε υπουργός κ. Αποστόλου, δήλωνε τα εξής:

«Όσες καναδικές ή μη επιχειρήσεις διακινούσαν στην καναδική αγορά μέχρι 18/10/2013 οποιοδήποτε λευκό τυρί, αδιακρίτως της πρώτης ύλης που προέρχεται και το ονόμαζαν φέτα, μπορούν να το πράττουν εις στο διηνεκές. Όσες επιχειρήσεις ενδιαφερθούν ή ενδιαφέρθηκαν μετά τη συγκεκριμένη ημερομηνία να κυκλοφορήσουν ένα τέτοιο προϊόν, θα το ονομάζουν είτε φέτα made in Canada, εφόσον προέρχεται από αιγοπρόβειο γάλα ή τύπου στιλ φέτα ή είδους φέτα όταν προέρχεται από οποιοδήποτε άλλο γάλα. Εμείς, ως Υπουργείο, αυτή την κατάσταση βρήκαμε».

Και πρόσθετε: «στις σκληρές και πολύωρες – διαπραγματεύσεις αυτό που καταφέραμε, είναι και για τις δύο χώρες, να υπάρξει δέσμευση δήλωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ότι στον μεταβατικό χρόνο των 5 ετών όπου θα υλοποιούνταν η Συμφωνία, αυτή την περίοδο να αρχίσει η διαδικασία αναθεώρησης της συγκεκριμένης Συμφωνίας προς την κατεύθυνση της πλήρους προστασίας των Π.Ο.Π. γεωγραφικών ενδείξεων, όπως αντίστοιχα συμβαίνει σε άλλα προϊόντα των άλλων χωρών της ΕΕ».

Πράγματι κατά τη Συνεδρίαση της Επιτροπής Εμπορικής Πολιτικής Τακτικών Μελών (Ιούλιος 2016), κατόπιν «πίεσης» της ελληνικής πλευράς για διευθέτηση του ζητήματος της Φέτας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επισήμανε ότι είναι διατεθειμένη να προβεί σε Δήλωση, αντίστοιχη με εκείνη που συμπεριελήφθη στη Συμφωνία SADC (συμφωνία ΕΕ με Νότια Αφρική).

Δηλαδή το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης που έκανε ο πρώην υπουργός στην ΕΕ ήταν δέσμευση για δήλωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι οι δύο χώρες (Καναδάς και Ελλάδα) «στον μεταβατικό χρόνο των 5 ετών όπου θα υλοποιούνταν η Συμφωνία, αυτή την περίοδο να αρχίσει η διαδικασία αναθεώρησης της συγκεκριμένης Συμφωνίας».

Να θυμίσουμε ότι στο τελικό κείμενο της Συμφωνίας CETA, σε ό,τι αφορά στο ακανθώδες ζήτημα της Φέτας υπήρξε συμφωνία, σύμφωνα με την οποία:
α) Από τις υφιστάμενες συσκευασίες (καταχωρημένες έως 18/10/2013 – ημερομηνία επίσημης ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων) θα αφαιρεθούν σύμβολα, εικόνες και ονομασίες που παραπέμπουν στην Ελλάδα.
β) Θα υπάρχει σαφής επισήμανση στα προϊόντα αυτά ότι έχουν παραχθεί στον Καναδά (ευδιάκριτη και ευανάγνωστη αναγραφή της φράσης «made in Canada»).
γ) Όλοι οι νέοι παραγωγοί Καναδικού λευκού τυριού θα πρέπει, επιπροσθέτως των ανωτέρω, να αναγράφουν σε εμφανές σημείο «feta-style cheese» ή «feta imitation cheese», ενώ για τους παλιούς παραγωγούς να ισχύει ρήτρα κεκτημένων δικαιωμάτων (grandfathering clause), υπό την προϋπόθεση τήρησης των δύο προαναφερθέντων σημείων.
δ) Σε περίπτωση παραβίασης των παραπάνω περιορισμών θα παρεμβαίνει αυτεπαγγέλτως το Υπουργείο Εμπορίου του Καναδά και θα συμμορφώνει τους παραβάτες χωρίς να απαιτείται (πολυδάπανη) δικαστική συνδρομή.

Συμπεράσματα
Οι εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ υπογράφονται σε κλειστά δωμάτια από τεχνοκράτες χωρίς διαφάνεια και ενημέρωση.

Σε κάθε συμφωνία της ΕΕ με τρίτες χώρες παρατηρούμε ότι η «Φέτα» είναι αρχικά «απροστάτευτη» και ακολουθεί κάποιο χρονικό διάστημα για να επαναληφθούν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο πλευρών με στόχο να … «προστατευθεί».

Στην παγκόσμια αγορά τροφίμων η «φέτα» κάνει τζίρο εκατομμυρίων ευρώ.

Οι τουρίστες που έρχονται στην χώρα μας δεν είναι σίγουρο ότι δοκιμάζουν «ελληνική φέτα».

Αν συνεχιστεί η πολιτική των «διαπραγματευτών» της Κομισιόν να μην θέλουν να «προστατέψουν» την φέτα οι ελληνικές εξαγωγές θα περιοριστούν στις χώρες της ΕΕ.

Πρώτη ύλη πρόβειο γάλα μπορεί να εισαχθεί από Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία στο Βιετνάμ αλλά και στις άλλες χώρες της Άπω Ανατολής, από το οποίο μπορεί να παραχθούν τυριά με ονομασία «φέτα».

Στις ρώσικες πόλεις θα δείτε στα ράφια των σούπερ μάρκετ να πωλούνται «φέτες» από την Ασία (λόγω ρώσικου εμπάργκο δεν εξάγονται από ΕΕ).

Στην Ευρώπη υπάρχουν εταιρείες που παράγουν τυριά και τα συσκευάζουν με την ονομασία «φέτα» και τα πουλούν σε τρίτες χώρες (παλαιότερα ρεπορτάζ του ΑγροΤύπου σε επικοινωνία με τις ελληνικές πρεσβείες χωρών της Ασίας).

Αν συνεχιστεί η «πίεση» στις τιμές αιγοπρόβειου γάλακτος στην χώρα μας σε λίγο δεν θα παράγουμε στην χώρα μας γάλα για την παραγωγή φέτας.

Το αστείο θα είναι να γίνει η Διεπαγγελματική και να αναλάβει το έργο των ελέγχων στις «ελληνοποιήσεις» γάλακτος αλλά από την άλλη να χαθούν οι διεθνείς αγορές.

Στο ερώτημα «φορέων» του κλάδου ότι θα απαιτηθούν τεράστιες ποσότητες γάλακτος για να καλύψουν την παγκόσμια ζήτηση, η απάντηση είναι ότι η αύξηση της παραγωγής γίνεται εφικτή με την αύξηση του εισοδήματος των αιγοπροβατοτρόφων. Εκτός και αν η ελληνική κοινωνία δεν «αντέχει» να βλέπει να έχει υψηλά εισοδήματα το επάγγελμα του κτηνοτρόφου.

Σταύρος Παϊσιάδης
info@agrotypos.gr