Ο Κρατικός Προϋπολογισμός και η Χρηματοδότηση της Γεωργίας

Όπως, ορθά, ανέφερε ο πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών στην αρχή της εβδομάδας, μιλώντας στην ετήσια γενική συνέλευση της WFE που φιλοξενείται στην Αθήνα, τα τρόφιμα και η αγροτοβιομηχανία στην Ελλάδα ανήκουν σε εκείνους τους παραγωγικούς τομείς που «προσφέρουν ισχυρό αναπτυξιακό δυναμικό».

Βέβαια, θα προσέθετε κάποιος, ειδικά ο πρωτογενής τομέας για να αναπτυχθεί, λόγω των τεχνικών ιδιομορφιών του, απαιτεί εξειδικευμένη χρηματοπιστωτική επάρκεια. Και μπορεί τις ώρες που διανύουμε, με τη μεγάλη πτώση των τιμών των τραπεζικών μετοχών, μία τέτοια επιλογή να φαντάζει ως πολυτέλεια, στην ουσία όμως αποτελεί αδήριτη ανάγκη. Γιατί, όπως αναλύεται και στα διεθνή οικονομικά μέσα, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα πρέπει, εκτός των άλλων, να επεκτείνει τις τραπεζικές του εργασίες.

Η ελληνική εμπειρία καταδεικνύει ότι ο δανεισμός των αγροτών για πολλές δεκαετίες είχε τις χαμηλότερες επισφάλειες και την υψηλότερη κερδοφορία συγκριτικά με όλους τους άλλους παραγωγικούς τομείς.

Μια τέτοια προοπτική θα είχε πολλαπλασιαστικά οφέλη, αν συνοδευόταν και από τα κατάλληλα φορολογικά μέτρα. Στο σχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού, που κατατέθηκε τη Δευτέρα, αν εξαιρέσουμε τα γενικά μέτρα που αφορούν το σύνολο της χώρας και των πολιτών, συνεπώς και την ελληνική περιφέρεια και τους κατοίκους της υπαίθρου, το μόνο μέτρο ουσιαστικά που αφορά ειδικά τους αγρότες είναι ο φόρος επιτηδεύματος.

Αντίθετα, όμως, η μείωση του συντελεστή φορολόγησης για όσους διακινούν τα προϊόντα τους μέσω των οργανώσεων, μέτρο που είχε προταθεί στους θεσμούς, αλλά δεν έγινε τότε αποδεκτό από το ΔΝΤ, θα μπορούσε να λειτουργήσει ως καταλύτης στην εξυγίανση της αγοράς, στον περιορισμό των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών, στην πραγματική ενδυνάμωση της θέσης του αγρότη και στη βελτίωση της παραγωγικότητας. Τέτοιου είδους καινοτόμες επιλογές αναμένει ο αγροτικός κόσμος από το τελικό κείμενο του κρατικού προϋπολογισμού που θα κατατεθεί.

Πηγή: ypaithros.gr, Νίκος Λάππας