Ενιαία Πολιτική Τροφίμων στην ΕΕ

Η Ευρώπη πρέπει να φέρει την επανάσταση στην προσέγγισή της στα τρόφιμα, εστιάζοντας στην αειφορία και την υγεία, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του μέλλοντος, σύμφωνα με έκθεση της ΕΟΚΕ (Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή).

Από την παχυσαρκία και τις χρόνιες παθήσεις στην κυκλική οικονομία και την κλιματική αλλαγή, η πολιτική τροφίμων καλύπτει ένα ευρύ φάσμα τομέων πολιτικής. Ωστόσο, η σημερινή χάραξη πολιτικής για τα τρόφιμα είναι ασυνάρτητη, με αρμοδιότητες κατανεμημένες μεταξύ των εθνικών και κοινοτικών επιπέδων και μεταξύ των διαφόρων τμημάτων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Εάν η ΕΕ αναγεννηθεί σήμερα, θα δημιουργήσει μια ενιαία πολιτική τροφίμων που θα αποσκοπεί στη δημιουργία βιώσιμων τροφών από αειφόρα συστήματα διατροφής, συνδέοντας τη γεωργική παραγωγή με τις υπηρεσίες διατροφής και οικοσυστημάτων και εξασφαλίζοντας αλυσίδες εφοδιασμού που προστατεύουν τη δημόσια υγεία για όλα τα τμήματα των ευρωπαϊκών κοινωνιών, αναφέρει η έκθεση.

Tώρα είναι η κατάλληλη στιγμή, για να δράσουμε λόγω του πλήθους των προγραμμάτων τροφίμων που εφαρμόζονται σε όλο τον κόσμο, τόνισε ο επικεφαλής της έκθεσης, Peter Schmidt, υπογραμμίζοντας ότι: Στο πλαίσιο του FAO, υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός προγραμμάτων, πολλά από τα οποία χρηματοδοτούνται από την ΕΕ. Στη συνέχεια, υπάρχει το Σύμφωνο του Μιλάνου για τη Διατροφική Πολιτική στις Πόλεις και η διεθνής πλατφόρμα για την πολιτική τροφίμων.

Απαντώντας στο ερώτημα, αν η Ευρώπη θα μπορούσε να τροφοδοτηθεί χωρίς το σημερινό σύστημα εντατικής γεωργίας, ο κ. Schmidt επέμεινε ότι δεν υπάρχει αντίφαση μεταξύ του στόχου της αύξησης της βιολογικής καλλιέργειας και της διασφάλισης της επισιτιστικής ασφάλειας της ΕΕ. Ωστόσο, θα χρειαστεί μεγαλύτερη προσπάθεια για την παύση των απορριμμάτων τροφίμων.

Περίπου το 30% των τροφίμων χάνεται στην ΕΕ, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις. Για τον κ. Schmidt, η αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος απαιτεί δράση σε πολλά επίπεδα, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης της βιομηχανίας και της εκπαίδευσης του κοινού σχετικά με την αξία των τροφίμων.