εγγραφείτε: Άρθρα
εύρεση
Όλη η Αλήθεια για το Γάλα
Δημοσιεύουμε άρθρο του Μιχάλη Παπανίδη, το οποίο δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική σελίδα της ΠΑΣΕΓΕΣ.
Πολύ μεγάλη συζήτηση έχει ανοίξει για το γάλα, αλλά κανείς δεν λέει όλη την αλήθεια ή μένει σε αυτό που τον εξυπηρετεί.
Τι πραγματικά συμβαίνει όμως;
Όλα ενεργοποιήθηκαν από την απόφαση της ΕΕ να καταργήσει τις ποσοστώσεις στην επιδότηση της παραγωγής αγελαδινού γάλακτος. Από το τέλος του έτους δεν θα υπάρχει πλέον φραγμός και ο καθένας θα μπορεί να παράγει ανάλογα με τις δυνατότητές του. Οι Βόρειες χώρες έχουν πολύ μεγάλες δυνατότητες παραγωγής γάλακτος. Πέτυχαν την κατάργηση των ποσοστώσεων, λοιπόν και τώρα πρέπει να δουν που θα διαθέσουν τα «ποτάμια γάλακτος» που θα έχουν άμεσα στη διάθεσή τους. Αγορές καινούργιες δεν υπάρχουν. Αν δεν υπάρχουν θα πρέπει να τις δημιουργήσουν.
Αυτό και έκαναν στην περίπτωση της Ελλάδας. Η ελληνική αγορά ζητάει και καταναλώνει κάθε χρόνο περίπου 1.300.000 τόνους. Η ντόπια παραγωγή είναι κάτω από τους 600.000 τόνους και βαίνει μειούμενη (θα εξηγήσουμε παρακάτω γιατί). Είναι λοιπόν χρυσάφι για τις βόρειες χώρες να εξασφαλίσουν άλλες 300.000 τόνους με μια απλή διάταξη. Αυτό και έκαναν.
Μέσω της Μέρκελ βρήκαν ευκαιρία και πέρασαν στην εργελειοθήκη του ΟΟΣΑ αυτή τη διάταξη. Η συμφωνία με τον Αντώνη Σαμαρά κλείστηκε στο Βερολίνο τον περασμένο Νοέμβριο. Μάλιστα ο έλληνας Πρωθυπουργός κάνει και σχετικές με την εργαλειοθήκη δηλώσεις.
Γιατί θα πάρουν τόσο μεγάλο μερίδιο αγοράς από τις ελληνικές επιχειρήσεις;
Οι έλληνες παραγωγοί γάλακτος έχουν μεγάλο πρόβλημα ανταγωνιστικότητας. Οι περισσότερες έχουν υπέρογκο δανεισμό, υψηλότατο κόστος παραγωγής και απολαμβάνουν συμπιεσμένες σχετικά τιμές από τη βιομηχανία. Είναι με λίγα λόγια για κλείσιμο. Στέκονται αυτοί οι 5.000 αγελαδοτρόφοι που απέμειναν (πριν από μια δεκαετία ήταν διπλάσιοι) από το γεγονός, ότι η Ελλάδα είναι στην άκρη της Ευρώπης και προστατεύεται η παραγωγή τους από τις λίγες σχετικά ημέρες διάρκειας του γάλακτος στα ράφια. Τώρα δεν υπάρχει περίπτωση να αντέξουν τον ανταγωνισμό. Η κάθε γαλακτοβιομηχανία, μικρή ή μεγάλη, θα αρχίσει να κάνει εισαγωγές γάλακτος, ως πρώτη ύλη. Αυτό είναι και το πρόβλημα. Δεν φοβούνται δηλαδή ότι θα έλθουν ξένα brand names να χτυπήσουν τα ελληνικά. Είναι βέβαιον ότι θα έλθει πολύ γάλα ως πρώτη ύλη που θα βγάλει στο περιθώριο την ντόπια παραγωγή. Μέχρι να ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία θα ζήσουν έναν έντονο εκβιασμό σε σχέση με την τιμή του προϊόντος. Προφανώς δεν θα αντέξουν στο νέο περιβάλλον και θα κλείσουν.
Υπάρχει ζήτημα ποιότητας με το γάλα 11 ημερών;
Τα επιστημονικά δεδομένα που έχουμε στη διάθεσή μας από πανεπιστήμια και άλλες ανεξάρτητες αρχές λένε ξεκάθαρα ότι υπάρχει. Οι μικροοργανισμοί σε κάθε μικρογραμμάριο γάλακτος εκτοξεύονται πραγματικά κάθε ημέρα που περνάει από την παστερίωση του προϊόντος. Ακόμη και όταν είναι σφραγισμένο κάθε ημέρα αποκτά δυσανάλογα πολλούς μικροοργανισμούς, οι οποίοι βεβαίως δεν είναι ωφέλιμοι για την υγεία.
Η παραμονή επί πολλές ημέρες στο ράφι ενός παστεριωμένου γάλακτος ωφελούν τις βιομηχανίες που δεν θέλουν να έχουν τα κόστη των επιστροφών, αλλά εάν δεν βλάπτουν, σίγουρα δεν ωφελούν τον καταναλωτή. Η αύξηση των μικροοργανισμών δεν γνωρίζει εγχώριο ή εισαγόμενο γάλα. Είναι κοινή για όλα. Οι περισσότερες ημέρες στο ράφι είναι εκείνες που προκαλούν το φαινόμενο αυτό.
Από την πλευρά τους οι γαλακτοβιομηχανίες υποστηρίζουν ότι το γάλα που παστεριώνεται στους 72,5 βαθμούς κελσίου για 45 δευτερόλεπτα είναι ασφαλές για όλη τη διάρκεια της εμπορικής του ζωής.
Θα είναι πιο φθηνό το γάλα στα ράφια;
Κατηγορηματικά όχι. Κι αυτό γιατί την τιμή του καταναλωτή δεν την προσδιορίζουν οι παραγωγοί, ούτε καν οι βιομηχανίες. Τα πανίσχυρα δίκτυα λιανικής πώλησης παίζουν το παιχνίδι της τιμολόγησης και εκεί δεν θα αλλάξει τίποτα.
Το πρώτο διάστημα μπορεί να καταγραφεί μια διαφορά, αλλά η τάση των τιμών θα είναι πάντα ανοδική και πολύ σύντομα θα φθάσει και θα ξεπεράσει τα σημερινά επίπεδα.
Δεν πρέπει ωστόσο να αποκλείσουμε την ύπαρξη προσφορών αλλά αυτές θα είναι πρόσκαιρες, ευκαιριακές και δεν θα επηρεάζουν το συνολικό επίπεδο τιμών.
Για να ελέγξουν τις τιμές οι γαλακτοπαραγωγοί θα πρέπει να φτιάξουν σούπερ μάρκετ. Πράγμα αδύνατο.
Γιατί δεν πρέπει να χαθεί η εθνική παραγωγή γάλακτος;
Το ελληνικό γάλα κρατάει τα χρήματα των ελλήνων στη χώρα. Το εισαγόμενο γάλα έχει ως φυσικό αποτέλεσμα, η αξία εισαγωγής να πηγαίνει σε άλλες χώρες. Αυτό δεν είναι καθόλου καλό για την εθνική οικονομία με τα χάλια που έχει.
Παράλληλα, κάθε βοοτροφική-γαλακτοκομική μονάδα συνδέεται με μια σειρά παραγωγικά επαγγέλματα εξασφαλίζοντας δουλειά σε πάρα πολλούς ανθρώπους. Απορροφά τις ελληνικές ζωοτροφές, που παράγονται από έλληνες αγρότες. Χρησιμοποιεί επιστημονικό προσωπικό, όπως κτηνιάτρους για την καλή υγεία των ζώων.
Αυτά και δεκάδες άλλα οφέλη θα χαθούν με την αύξηση των εισαγωγών και το σφάξιμο των γαλακτοφόρων ζώων στην Ελλάδα.
Το διατροφικό εμπορικό ισοζύγιο της χώρας θα γίνει ακόμη περισσότερο αρνητικό, τι στιγμή που θα έπρεπε να αγωνιζόμαστε για το ακριβώς αντίθετο. Και το γενικό εμπορικό ισοζύγιο θα επηρεαστεί αρνητικά όμως.
Σε γενικές γραμμές είναι κάτι που δεν έπρεπε για κανένα λόγο να γίνει μέσα στη βαθιά κρίση και την πολύχρονη ύφεση.