εγγραφείτε: Άρθρα
εύρεση
Μέτρα Προώθησης Αγροτικών Προϊόντων
Ξεκίνησε στην Επιτροπή Γεωργίας του Ευρωκοινοβουλίου και συνεχίζεται η συζήτηση της πρότασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα ενισχυμένα μέτρα προώθησης αγροτικών προϊόντων.
Η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αφορά στην προώθηση των γεωργικών προϊόντων, τόσο στην εσωτερική αγορά, όσο κυρίως στις αγορές των τρίτων χωρών.
Η ψηφοφορία έχει προγραμματιστεί για τις 18 Μαρτίου, μετά την κατάθεση τροπολογιών από τους ευρωβουλευτές έως τις 14 Φεβρουαρίου, και στην συνέχεια θα τεθεί στην ολομέλεια του ευρωκοινοβουλίου τον Απρίλιο, πριν τις ευρωεκλογές.
Στην εν λόγω πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περιλαμβάνονται σημαντικά στοιχεία, όπως ο σταδιακός υπερτριπλασιασμός του προϋπολογισμού από 60 σε 200 εκατ. €., αλλά η εισηγήτρια της έκθεσης του Ευρωκοινοβουλίου Esther Herranz García ενώ την υποστηρίζει σε γενικές γραμμές, έχει καταθέσει σειρά τροπολογιών για τη βελτίωση του προτεινόμενου κανονισμού. Επιμένει, μεταξύ άλλων, στην ανάγκη να ακυρωθεί η προτεινόμενη διάκριση μεταξύ των μέτρων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην εσωτερική αγορά και σε αυτές που μπορούν να εφαρμοστούν σε τρίτες χώρες. Μια διάκριση που δεν υφίσταται βάσει των ισχυόντων κανόνων προώθησης.
Η αιτιολογική έκθεση
Αναλυτικότερα, στο εισηγητικό της έκθεσης αναφέρονται τα εξής: «Η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι καλοδεχούμενη σε μια συγκυρία όπως η σημερινή της μεταρρύθμισης της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής (ΚΓΠ) και την στιγμή που τα ευρωπαϊκά προϊόντα αντιμετωπίζουν ολοένα και σκληρότερο ανταγωνισμό από τρίτες χώρες. Στο πλαίσιο των οικονομικών συνθηκών υπό τις οποίες διαβιεί η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σκόπιμο να αναβαθμισθούν τα ευρωπαϊκά προϊόντα ώστε να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικότερα η παγκοσμιοποίηση του εμπορίου, να αυξηθούν τα μερίδια αγοράς τόσο εντός όσο και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να υπάρξει κατάλληλη αντίδραση μπροστά σε κρίσιμες καταστάσεις. Η πρόταση της Επιτροπής πρέπει να βελτιωθεί ώστε να περιλάβει στην βασική πράξη μία κατάσταση των συγκεκριμένων στόχων τους οποίους πρέπει να εξυπηρετήσει ο κανονισμός αυτός, στο πλαίσιο του οποίου οι μικρές και οι μεσαίες επιχειρήσεις πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο προσοχής κατά προτεραιότητα,
Ο κοινοτικός αυτός κανονισμός προώθησης θα πρέπει να προσφέρει μια ευέλικτη νομική βάση ώστε να είναι δυνατόν να δοθούν ταχέως απαντήσεις σε καταστάσεις κρίσης στον αγροτικό τομέα, σε περίπτωση κατάρρευσης των τιμών ή συνεπεία επιδημιών. Μετά το σκάνδαλο διατροφής που προκλήθηκε από το βακτήριο E-coli, ανεφάνησαν οι αδυναμίες της ΚΓΠ όσον αφορά την ταχεία δρομολόγηση μέτρων για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών. Η εισηγήτρια προτείνει την εισαγωγή κατεπείγουσας διαδικασίας για την έναρξη δράσεων ενημέρωσης και προώθησης σε περιπτώσεις υγειονομικών κρίσεων ή αναταράξεων της αγοράς.
Η πρόταση της Επιτροπής να αναφέρονται τα χαρακτηριστικά και η προέλευση των προϊόντων στις δράσεις ενημέρωσης και προώθησης αποτελεί ένα μεγάλο βήμα μπροστά, δεομένου ότι πολλά γνωστά προϊόντα μπορούν να προωθήσουν άλλα λιγότερο γνωστά στους καταναλωτές.
Άλλη εκ των σημαντικών αλλαγών που έχουν ενσωματωθεί στην πρόταση είναι η καθιέρωση άμεσης διαχείρισης, από την Επιτροπή, των προγραμμάτων στα οποία συμμετέχουν περισσότερες χώρες. Και το μέτρο αυτό αποτελεί σημαντική πρόοδο, διότι θα καταστήσει δυνατό τον πολλαπλασιασμό των δράσεων αυτού του είδους, οι οποίες μέχρι σήμερα παρεμποδίζονταν από προβλήματα συντονισμού μεταξύ των κρατών μελών.
Ως προς την ιδέα της Επιτροπής, να ορισθεί ποσοτικός στόχος για τις δαπάνες στην εξωτερική αγορά, για τον οποίο προτείνει να προορίζεται το 75% των κονδυλίων, αυτή προδικάζει την μελλοντική εξέλιξη των αγορών και υποβαθμίζει την εσωτερική αγορά, η οποία εξακολουθεί να είναι ο κύριος προορισμός των ευρωπαϊκών προϊόντων. Η εισηγήτρια τάσσεται υπέρ της ενίσχυσης των δράσεων στην εξωτερική αγορά, για τις οποίες επί του παρόντος διατίθεται μόνο το 30% των κονδυλίων, χωρίς να έχει ορισθεί συγκεκριμένος στόχος δαπανών. Η άμεση διαχείριση από πλευράς της Επιτροπής των προγραμμάτων με την συμμετοχή πολλών χωρών, θα παράσχει χωρίς αμφιβολία την δυνατότητα να αυξηθούν οι δράσεις που αναλαμβάνονται σε τρίτες χώρες, υπογραμμίζοντας επιπλέον την ευρωπαϊκή τους στόχευση.
Η Επιτροπή χωρίζει τις δράσεις σε αυτές που μπορούν να αναληφθούν στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς και σε αυτές που μπορούν να πραγματοποιηθούν σε τρίτες χώρες, διάκριση η οποία δεν περιλαμβάνεται στον ισχύοντα κανονισμό και η οποία θα καθιστούσε λιγότερο ευέλικτο το όργανο αυτό της ΚΓΠ. Η εισηγήτρια προτείνει να διατηρηθεί μία μόνον ταξινόμηση των δράσεων που θα έχουν χρηματοδοτηθεί τόσο εντός όσο και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι, οι δράσεις προώθησης δεν θα αποκλείονται στην εσωτερική αγορά και οι καταναλωτές από τρίτες χώρες θα μπορούσαν να ενημερωθούν σχετικά με τις υψηλές προδιαγραφές προς τις οποίες ανταποκρίνονται οι Ευρωπαίοι παραγωγοί, μέτρα τα οποία δεν θα αναφέρονται στην σημερινή διατύπωση του σχεδίου της Επιτροπής.
Εξ άλλου, με την πρόταση περιορίζεται η πρόσβαση του οίνου στα μέτρα προώθησης που χρηματοδοτούνται από τον παρόντα κανονισμό. Η εισηγήτρια όμως εκτιμά ότι ο οίνος θα έπρεπε ισοτίμως προς τους άλλους αγροτικούς τομείς να ενταχθεί στην κατάσταση των επωφελούμενων προϊόντων. Ο οίνος είναι η ναυαρχίδα των ευρωπαϊκών προϊόντων και μπορεί να προωθήσει την κατανάλωση και άλλων συνδεδεμένων με αυτόν προϊόντων στο πλαίσιο των δράσεων προώθησης και ενημέρωσης. Επιπλέον, δεν θα έπρεπε να αποστερηθεί από τον οίνο να έχει πρόσβαση, ως μεμονωμένο προϊόν, στην χρηματοδότηση δράσεων στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού, πράγμα που θα παρείχε την δυνατότητα να επωφελείται ιδιαίτερα από τα πλεονεκτήματα που παρουσιάζει η άμεση διαχείριση από την Επιτροπή των προγραμμάτων για περισσότερες χώρες. Σήμερα, τα μέτρα προώθησης και ενημέρωσης που διέπονται από την Κοινή Οργάνωση Αγοράς υλοποιούνται στο πλαίσιο των αμπελο-οινικών προγραμμάτων που διαχειρίζονται τα κράτη μέλη, πράγμα το οποίο δυσχεραίνει στην πράξη την ανάληψη κοινών δράσεων.
Με την πρόταση καταργείται η εθνική συγχρηματοδότηση των δράσεων προώθησης και ενημέρωσης, πράγμα που συνεπάγεται την σημαντική αύξηση της συμμετοχής των οικονομικών φορέων, παρεμποδίζοντας την συμμετοχή των ασθενέστερων λόγω της οικονομικής κρίσης επιχειρήσεων στις δράσεις ενημέρωσης και προώθησης. Η εισηγήτρια έχει καταγράψει σημαντικό αριθμό απόψεων κατά της κατάργησης της εθνικής συγχρηματοδότησης, παρά το γεγονός ότι αυτή είχε πάντοτε εθελοντικό χαρακτήρα. Η παρούσα έκθεση λαμβάνει υπόψη την γενική αντίληψη, περιλαμβάνοντας επίσης και μίαν αύξηση της ευρωπαϊκής συγχρηματοδότησης σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως για την χρηματοδότηση δράσεων οι οποίες θα συνέβαλαν στην αποκατάσταση κανονικών συνθηκών αγοράς μετά την εκδήλωση κρίσεων στον αγροτικό τομέα.
Η διεύρυνση της κατάστασης των επωφελούμενων προϊόντων είναι μία άλλη από τις εύλογες επιδιώξεις της πρότασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δεδομένου ότι σήμερα δεν έχει νόημα να περιορίζονται οι δράσεις σε έναν πολύ μικρό αριθμό προϊόντων, λαμβανομένης υπόψη επιπλέον της εκδηλωμένης πρόθεσης του εκτελεστικού οργάνου της Ένωσης να τετραπλασιάσει ουσιαστικά το 2020 τα προοριζόμενα γι αυτές τις δράσεις κονδύλια. Η εισηγήτρια έχει την άποψη να ανοίξει το καθεστώς αυτό στα μη περιλαμβανόμενα στο Παράρτημα Ι της Συνθήκης προϊόντα, εισάγοντας όμως περιοριστικές διατάξεις για την εξασφάλιση της κατά προτεραιότητα διαχείρισης του πρωτογενούς τομέα. Σ’ ένα πλαίσιο οικονομικής κρίσης, θα ήταν σκόπιμο να χρησιμοποιήσουμε κάθε μέσο ώστε να επωφεληθούμε από την ενίσχυση που μπορούν να παράσχουν ορισμένα γνωστά στους καταναλωτές μεταποιημένα προϊόντα σε δράσεις που συνδέονται με αγροτικά προϊόντα.
Ένα άλλο από τα καινοτόμα στοιχεία που εισάγει η πρόταση της Επιτροπής είναι η υπηρεσία τεχνικής υποστήριξης στους οικονομικούς φορείς, στήριξη η οποία, κατά την άποψη της εισηγήτριας, πρέπει να περιλαμβάνει παροχή συμβουλών και υποστήριξης για την βελτίωση της προστασίας των ευρωπαϊκών προϊόντων έναντι των παραποιήσεων και των απομιμήσεων που γίνονται σε τρίτες χώρες.
Όσον αφορά την εισαγωγή ενός προγράμματος εργασίας, με την έκθεση επιδιώκεται να ορισθεί σαφώς η περιοδικότητά του και να καταστεί σαφές ότι, κατά την εκπόνησή του, η Επιτροπή οφείλει να εγγυηθεί την αρχή της συμπληρωματικότητας και της συνοχής που εφαρμόσθηκαν μέχρι τώρα και σε άλλα προγράμματα που εφαρμόσθηκαν από τα κράτη μέλη και τους οικονομικούς φορείς, όπως και την επιδίωξη ορισμένων στόχων οι οποίοι πρέπει να περιληφθούν στην βασική πράξη».