εγγραφείτε: Άρθρα
εύρεση
Η Ελευθερία των Σπόρων 2
Και η Επιτροπή Γεωργίας του Ευρωκοινοβουλίου, μετά την Επιτροπή Περιβάλλοντος απέρριψε τις προτάσεις της Commission για τους σπόρους.
Μετά από συζήτηση των συντονιστών των πολιτικών ομάδων της Επιτροπής Γεωργίας σχετικά με το σχέδιο κανονισμού για το πολλαπλασιαστικό υλικό των φυτών, λόγω των αυξανόμενων αρνητικών αντιδράσεων, αποφασίστηκε η απόρριψή του.
Ο πρόεδρος της Επιτροπής Γεωργίας Ιταλός ευρωβουλευτής κ. Paolo De Castro (Σοσιαλιστές) δήλωσε: «Το σχέδιο νόμου για το αναπαραγωγικό υλικό όπως προτείνεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι αρκετά ευαίσθητο και ταυτόχρονα πολύ προβληματικό. Συγχωνεύονται 12 οδηγίες σε έναν κανονισμό, ο οποίος θα είναι άμεσα εφαρμόσιμος σε όλα τα κράτη μέλη, χωρίς περιθώριο προσαρμογής στους νέους κανόνες στις ανάγκες τους. Περιλαμβάνει επίσης μεγάλο αριθμό κατ ‘εξουσιοδότηση πράξεων – και ως εκ τούτου είναι πολύ ευρείες οι εξουσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής – και συνδυάζει κανόνες για τους σπόρους και τα άλλα φυτικά πολλαπλασιαστικά υλικά σε ένα νομοθετικό κείμενο, Αυτά τα θέματα, μεταξύ άλλων, εγείρουν πολλές ανησυχίες όπως εκφράστηκαν από τους συντονιστές των πολιτικών ομάδων κατά την διάρκεια της συνάντησής μας την Δευτέρα»
«Ως εκ τούτου πλειονότητα της ομάδας των συντονιστών συμφώνησαν ότι η καλύτερη δυνατή λύση σε αυτό το στάδιο θα ήταν να απορρίψει το προτεινόμενο κείμενο στο σύνολό του. Η απόρριψη θα πρέπει να ακολουθείται από ένα ψήφισμα που συνέταξαν οι πολιτικές ομάδες εξηγώντας με λεπτομέρειες τους λόγους»
Είχαν προηγηθεί κινητοποιήσεις οργανώσεων για την ελευθερία των σπόρων.
«Εν αρχή ην ο Σπόρος», όπως επισημαίνει στο κάλεσμά της η εναλλακτική κοινότητα «Πελίτι», σημειώνοντας πως «ο σπόρος είναι ο πρώτος κρίκος της διατροφής μας. Αιώνες τώρα οι άνθρωποι έσπερναν τους σπόρους τους και καλλιεργούσαν την τροφή τους», αναφέρει στην ανακοίνωσή της η εναλλακτική κοινότητα και συνεχίζει:
«Κρατούσαν ένα μέρος του σπόρου για να σπείρουν την επόμενη χρονιά, αντάλλασσαν τους σπόρους τους με τους γείτονες, τους φίλους, τους φιλοξενούμενούς τους από άλλα μέρη και έτσι, από χέρι σε χέρι και από καρδιά σε καρδιά διασφαλιζόταν η διατροφική επάρκεια, η βιοποικιλότητα, και ο πολιτισμός. Τα φυτά με τον καιρό προσαρμόζονταν στο εκάστοτε κλίμα και συνθήκες, και με τη φροντίδα των ανθρώπων γίνονταν ανθεκτικά κι εγκλιματίζονταν πλήρως στα νέα μέρη και διασταυρώνονταν με ντόπια είδη, παράγοντας έτσι νέες ποικιλίες. Έτσι σήμερα τρώμε ελιές, σταφύλια, σιτηρά, όσπρια που ήταν η βασική τετράδα διατροφής των προγόνων μας αλλά και ντομάτες και πατάτες που ήρθαν πριν μερικούς αιώνες από την Λατινική Αμερική, μελιτζάνες και βασιλικό που μας ήρθαν από την Ινδία, και ροδάκινα που μας ήρθαν από την Περσία.
Σήμερα οι διαδικασίες αυτές γίνονται εν πολλοίς μέσα στα εργαστήρια των μεγάλων εταιρειών. Καθώς οι μεγάλες εταιρείες διαθέτουν ανθρώπους και άφθονα χρήματα, πιέζουν όλο και περισσότερο τις κυβερνήσεις να νομοθετήσουν με γνώμονα τα δικά τους συμφέροντα βάζοντας στην άκρη το συμφέρον των πολιτών. Έτσι φτάσαμε σήμερα να απειλείται η ελευθερία του αγρότη να κρατήσει τον δικό του σπόρο, και να αποδίδονται διπλώματα ευρεσιτεχνίας (πατέντες) σε πολυεθνικές εταιρείες για φυσικά αγαθά όπως το μαρούλι και η πιπεριά. Το αποτέλεσμα είναι να έχουν χαθεί ήδη αρκετές ντόπιες ποικιλίες (μείωση της αγροτικής βιοποικιλότητας), και να κινδυνεύουν να χαθούν πολλές άλλες. Άλλο ένα αποτέλεσμα είναι η υπερ-συγκέντρωση της παγκόσμιας αγοράς σπόρων σε λίγες μεγάλες εταιρείες (73% της αγοράς στα χέρια 10 αγροχημικών εταιρειών).
Οι ντόπιοι παραδοσιακοί σπόροι είναι «παιδιά του τόπου τους», διαθέτουν προσαρμοστικότητα στις κλιματικές αλλαγές, και απαιτούν λιγότερα (ή και καθόλου) λιπάσματα και φυτοφάρμακα. Αυτό διασφαλίζει: μικρότερο επενδυτικό κεφάλαιο για τον αγρότη, μικρότερες εισροές για λιπάσματα και φάρμακα, μικρότερη επιβάρυνση στο περιβάλλον, ασφάλεια αφθονία και καλές τιμές για τον καταναλωτή, και το κυριότερο, διατροφική ανεξαρτησία σε καιρούς κρίσης! Μέσα στο 2014 η Ευρώπη θα αποφασίσει και θα νομοθετήσει σχετικά με τη διατροφική ασφάλεια των πολιτών της. Ας τη βοηθήσουμε να αποφασίσει λαμβάνοντας υπόψη πρώτα τον άνθρωπο και μετά τα συμφέροντα των μεγάλων εταιρειών. Ας τη βοηθήσουμε να αποφασίσει λαμβάνοντας υπόψη την αγροτική βιοποικιλότητα και την υγεία της Φύσης γιατί έτσι μόνο διασφαλίζεται η υγεία όλων μας».